Crnogorski available languages
Na šestoj sjednici Skupštni II redovnog zasijedanja u 2018. godini raspravljalo se o rezoluciji o poništavanju odluke o nelegalnoj aneksiji Crne Gore, koju je proklamovala tzv. ,,podgorička skupština” kojom je Crna Gora izgubila državu, dinastiju i ponos 1918. godine. Najzapaženiji govor, slobodno ćemo reći i istorijski imao je Obrad Mišo Stanišić, poslanik Demokratske partije socijalista (DPS).
tzv. podgorčka skupština
Gospodine predsjedniče,
uvaženi članovi vlade,
kolegenice i kolege poslanici,
Dragi građani,
Danas se po prvi put u ovom domu govori o jednom vremenu i datumu koji je sa mape Evrope i svijeta izbrisao jednu zemlju i jedan narod koji su vjekovima predstavljali jedinu zemlju slobode u ovom dijelu Evrope. Crna Gora, kao stara država, učestvuje u svim dešavanjima skoro pet vijekova u svim istorinskim događajima na Balkanu – posebno početkom XX vijeka u Balkanskim ratovima. A iako ničim izazvana, solidarišući se sa bratskom Srbijom objavljuje i ulazi u rat protiv Austro-Ugarske imperije.
Crnogorska zajedno sa srpskom vojskom učestvuje u svim ratnim operacijama od Drine do Mojkovca. Na Mojkovcu, januara odnosno Božića 1916. godine dešava se nešto što istorija nije zabilježila – da se jedna država, jedan narod, jedna vojska žrtvuje za spas druge države, naroda i druge vojske.
U toj epopeji, koja je ravna termopiljskoj, crnogorski junaci dočekuju i prave istorijsku kosturnicu od elitne austro-ugarske jedinice, mnogo brojnije i naoružanije. Odnose pobjedu i bratskoj srpskoj vojsci obezbjeđuju odstupnicu preko Albanije za Grčku.
Crnogorska vojska nakon toga, iako vojno poražena, ne ide nikud. I ne polaže oružje okupatoru, već kroz komitski pokret i dalje pruža snažan otpor braneći crnogorsku nejač i sirotinju sve do konačnog oslobođenja, iako danas kvazi-političari i kvazi-istoričari žele da prikažu da je to uradila srpska vojska sa saveznicima. To su uradili časni komiti!
Ona je, istina, (mislim na srpsku vojsku) odmorivši se pod grčkim maslinjacima ušetala u Crnu Goru i njeno primorje – bez opaljenoga metka. (smijeh u sali)
Na žalost, u skrivenoj strani istorije crnogorski komiti ponižavajuće su nazvani – odmetnicima. Bili su prvo zaboravljeni, preskočeni, ili zvjerski sramoćeni poput dželata nad njihovim leševima. A bez njihove ustaničke gvozdenosti Crna Gora i njena istorija bili bi nezamislivi sve do današnjih dana.
Crnogorci uvjereni da su se srpstvu “odužili” na Mojkovcu svoje pregrijano oružije mislili su da će odložiti i ravnopravno sa ostalima ući u zajedničku državu Južnih Slovena i time ostvariti svoju staru ideju.
Međutim, desila se mračna nelegitimna i navrat-nanos organizovana tzv. ,,podgorička skupština”, čije su odluke najmračnija strana balkanske istorije.
Unuk Aleksandar, rođen na Cetinju, podizan u đedovom krilu kao siroče jer je bez majke ostao sa nepunih 6 godina, skida đedovu krunu sa glave, baca je pod noge,a đedu crnogorskom suverenu zabranjuje da se ikada živ vrati u Crnu Goru. O konfiskaciji đedove imovine i da ne govorim. Takav odnos unuka prema đedu nije zapamćen od kako je roda i poroda!
Starog Nikolu, čuvenog evropskog tasta, prijateljstvo sa Karađorđevićima skupo košta. Uzeli su mu sve što je stekao za vladavine nepunih 6 decenija, i vladavine njegovih Petrovića 160 godina prije toga!
Odluke tzv. ,,podgoričke skupštine” su ,,zahvalnost” Crnoj Gori i Crnogorcima za žrtvu na Mojkovcu. Bratski – za braću nema što! A da nije bilo Mojkovca, pitanje je čija bi stolica u Versaju 1918. godine bila prazna!
Odgovor na podgoričko pravno nasilje opet daju, ko će drugi no – crnogorski komiti. I na božić, tačno poslije 3 godine opet uzimaju oružije s kojim su branili braću na Mojkovcu da se od te iste “braće” brane!
A o okupaciji najbolje govore Ivan Bulatović, komandir, Božo Bulatović, poručnik, M. Bulatović, R. Bulatović – zemljoradnici, koji 26. jula 1920 godine pišu izbjegličkoj vladi i kažu sljedeće:
Ropstvo pod Austro-ugarskom u naspram ovog pod Srbijom je prijatna uspomena!
Ovi i ostali rovački vitezovi su iz revolta protiv tzv. ,,podgoričke skupštine” neopkoravajući se osvajaču organizovali Rovačku Republiku, koja je trajala 72 dana. Skupo ih je koštala, ali su sačuvali čast i slavu plemena Rovačkoga.
Decenijska komitska borba odnijela je 5.000 komitskih života i na hiljade ognjišta i domova je zapaljeno. Komitska epopeja, a pogotovo njen period iz treće decenije prošlog vijeka povratila je crnogorsko ime i oružije za koje je u Balkanskom i I svjetskom ratu učinjeno sve da se slomi slava tog oružija i crnogorske istorije. Da Crnogorci ostanu bez svog oreola, bez nacionalnog habitusa, komiti su ostavili potomcima svoje žrtve kao posljednji amanet i opomenu i uvjerenje da voskesenja ne biva bez smrti.
Još nešto je ostalo unuku da dekretom iz 1920. godine ukine – a to je Crnogorska pravoslavna crkva! Čak se išlo dotle da se Crnogorcima na crnogorskim kapama zabrane stara obilježja i postavi krst sa 4 oscila kojih do tada niđe na kapama crnogorskim nije bilo.
I dan danas u crnogorskim svetinjama činodevstvuju sveštenici koji negiraju i crnogorsku državu i crnogorsku naciju i Crnogorsku crkvu. Nekada se u tim našim svetinjama donosile odluke kako da se brani Crna Gora i njena sloboda, a danas se negira sve što ima crnogorski predznak i kuju planovi kako da se to i ostvari. Nikada se to više neće desiti! I uvjeren sam da će Crnogorci uz pomoć Boga i sada slave Crnojevića i Petrovića i ovu nepravdu ispraviti na najbolji mogoći način.
Poštovani građani, uvažene kolegenice i kolege,
Crna Gora i njena sloboda nemaju cijenu!Na to nas istorija stalno opominje, jer ako je ona učiteljica života onda mi u Crnoj Gori imali smo šta i da naučimo i imamo šta da učimo. Zato, okupimo se svi oko naše Crne Gore i njenih, a ne tuđih interesa, i nek’ je vječna Crna Gora!
Izvor: Senat.me
/ Check against delivery! /
podgorička stupština poništena podgorička stupština poništena podgorička stupština poništena podgorička stupština poništena podgorička stupština poništena podgorička stupština poništena podgorička stupština poništena podgorička stupština poništena
Crnogorski available languages